Hierboven enkele van de uitspraken die ik als (toen nog) jonge mama te horen kreeg toen ze merkten dat m’n zoon nog in z’n broek plaste of ’s nachts nog niet droog was. Uiteindelijk toen hij een jaar of zes was, ben ik met hem een aantal keer naar het UZA in Edegem gegaan voor verder onderzoek. Lichamelijk was hij picobello in orde. Ze weten het aan te laat de prikkel voelen om naar toilet te gaan, zo ook ’s nachts. Op dat moment had hij nog geen diagnose ASS.
Enkele jaren later kwam de diagnose en wisten we ook dat zijn dubbele diagnose (ASS en ADHD) aan de oorzaak lag van het bedplassen. Gelukkig is hij ondertussen overdag droog en is er al een grote verbetering (behalve in periodes van meer stress).
Uiteindelijk ging ik nog maar eens terug naar een specialist voor het bedplassen, voornamelijk omdat hij er zelf zo last van had. Hij schaamde zich er echt voor. Daarom gingen we nog een keer naar de ‘pipi-dokter’, deze keer in Genk naar het ZOL (Campus St-Jan).
Daar kregen we weer veel informatie en werd hij ook weer grondig gecontroleerd en opgevolgd. We konden thuis aan de slag met de plaswekker. Dat zo'n ding zulk kabaal maakt, dat jij zelf uit je bed omhoog veert, dan druk ik het nog zacht uit. Eerlijk, het is echt een verschrikkelijk geluid, gelukkig wel effectief. Al plaats ik een kanttekening bij het 'effectief zijn. Dit alarm geeft hem namelijk zoveel stress dat hij minder begon te drinken om dat alarm toch maar niet te moeten horen. Uiteindelijk heeft het z’n wel doel bereikt en is hij droog ’s nachts.
Een tijdje erna begon het overdag weer. Qua wassen schiet dat niet op natuurlijk en bovendien diende ik dan ook terug reserve kledij in z’n boekentasje mee te geven.
Na enige tijd is het gelukkig allemaal wat meer gestabiliseerd en toen... kwam de puberteit. Hip Hoi (not). De stress die het middelbaar met zich mee bracht, bracht het bedplassen weer terug helaas.
Omdat ik het beu was om steeds zonder matrasbeschermer te zitten (want alles zat in de was en die dingen duren forever om droog te worden), ben ik op zoek gegaan naar een alternatief. Ik ontdekte de zorgmatras, iets dat ze gebruiken in ziekenhuizen en woonzorgcentra. Als er iets is dat ik kan aanraden, is het dat wel! Je veegt het gewoon af met een handdoek en hup je kan verder slapen. Want laten we eerlijk zijn, als je soms tot twee keer toe tijdens de nacht beddengoed moet vervangen… Daar wordt een mens wordt niet vrolijk van in de ochtend. En nu is het gewoon afvegen, een dekentje leggen en verder slapen.
Wat ik ook regelmatig doe is er met een vochtig doekje over gaan, zodat die wel fris blijft ruiken. Er dringt niets in de matras, maar de toplaag wil ik toch graag steeds fris houden.
Bijkomstig heb ik ook pamperbroekjes voor volwassenen in huis gehaald. Best kan je daar de vrouwelijke variant van nemen, want die voor mannen lijken meer op maandverband en die absorberen echt bijna niets. Not to mention dat ze ook nog totaal niet op hun plek blijven zitten. Dus neem gewoon die broekjes, pyjama broek er overheen en hop.