Ik ben Annick, mama van Victor 11 jaar en Lucas 6 jaar. Beide kinderen hebben autisme.
Je kan de kinderen kennen van speelplein De Puzzel in de grote vakantie in Kuringen of van de Okidoki’s in Hasselt.
Het was een hele zoektocht om de juiste hobby’s te vinden voor mijn zonen.
Er is een groot aanbod van hobby ’s, vooral voor kinderen van 6-12 jaar en dan is het kijken naar de interesses van de kinderen.
Victor heeft voor zijn diagnose sportkampjes en een muziekkamp gedaan, maar na een aantal dagen was het een grote strijd. Hij wou niet meer gaan: er waren te veel kinderen, het duurde te lang, er was te veel lawaai, er was ruzie, de meester was steeds boos, enfin redenen genoeg voor Victor om het stom te vinden en niet meer te willen gaan. Thuis hadden we ‘s avonds een boze Victor met veel discussies tot gevolg. Alles was een strijd, van eten tot slapen gaan want hij wist dat hij de volgende dag terug moest gaan. Elke dag een boze en verdrietige Victor op het kampje afzetten, eens binnen zette hij zijn masker op en glimlachte hij en was er niets meer aan de hand. We dachten dat het te zwaar was, we brachten hem halve dagen maar het moeilijke gedrag bleef.
Zwemmen in groepjes van 15 kinderen deed hij ook. Iedere keer als we gingen zwemmen was het een strijd omdat hij niet wou gaan.
Na zijn diagnose begrepen we natuurlijk wat er aan de hand was, maar bepaalde dingen lieten we toch doorgaan zoals het zwemmen in groep. We hebben wel verteld over zijn diagnose maar ze deden er niet veel mee. Victor maakte lichte vooruitgang dus dat was voor mijn man en mezelf ok.
Toen hoorden we over speelplein De Puzzel in de grote vakantie. We schreven Victor in en we keken uit naar de kijkdag. Victor voelde zich in die omgeving onmiddellijk goed. Alles was aangepast, er waren rustmomenten die belangrijk zijn voor hem, er waren picto’s, de daglijn hing op en er was 1 op 1 begeleiding. ‘s Avonds hadden we een moe kind maar zijn buien waren veel minder intens en hij keek uit naar bepaalde dingen van de week. Ook was hij rustiger als we hem brachten of haalden.
Ook als moeder kon ik dingen vragen of zeggen, ze hielden er rekening mee en ze schreven alles op zodat ik wist wat ze gedaan hadden en of er iets gebeurd was.
Daarna kwam jeugdvereniging de Spetters maandelijks erbij op zaterdag, dat was een leuke afwisseling. Hij zag zijn vriendjes van de grote vakantie terug en het ware fijne activiteiten. Nu nog kijkt hij ernaar uit om te mogen gaan.
