We waren opgelucht … onze dochter heeft autisme
September 2016, onze dochter mag voor het eerst naar school. Zij kijkt er naar uit maar ik heb maar een klein hartje. Mijn moederinstinct zegt dat Julie anders is dan andere kindjes en het niet zal lukken in de kleuterklas. Ze is nog niet zindelijk, kan niet goed spreken, is houterig in haar bewegingen, kortom ik zie haar nog niet functioneren in een kleuterklasje. Mijn omgeving zegt dat het geen probleem zal zijn. Wie ben ik om hierover te oordelen want het is mijn eerste kindje. Onze dochter is een prachtige meid, daar kan toch niets mis zijn met dit lachebekje?
Begin oktober krijg ik een telefoontje van de school. We moeten op gesprek want het gaat niet zo goed. Mijn angsten zijn gegrond. Na een hard maar grondig gefundeerd verslag van de juf, gaan we op zoek naar een dokter die ons kan helpen. We worden van het kastje naar de muur gestuurd tot we terecht komen bij DAB (Dienst Ambulante Begeleiding) en Julie getest wordt. Er is een motorische achterstand zichtbaar ten opzichte van haar leeftijdsgenootjes. Ook haar interactie met de klasgenootjes is nihil. Julie houdt van rust en individueel spelen. Dus we schieten in actie en maken een afspraak bij de kine. De school en het CLB komen ook met de nodige verslagen zodat we op het ondersteuningsnetwerk mogen rekenen. De ondersteuner, Ite, heeft een groot hart en vertelt ons dat we moeten verder zoeken. Zij heeft een zoon met autisme en herkent een aantal kenmerken hiervan bij Julie. Ondertussen hebben we ook een afspraak gereserveerd bij het COS (Centrum voor Ontwikkelingsstoornissen) in Leuven om een grondig onderzoek te laten doen. Ondertussen blijft onze kleine meid haar vrolijke zelve en fladdert ze door het leven.
Na een lange wachttijd mogen we het resultaat van de onderzoeken gaan afhalen. Onderweg zeggen mijn man en ik tegen elkaar: “Eigenlijk hopen we dat er autisme wordt vastgesteld want dan weten we tenminste hoe we dit moeten aanpakken.”
En inderdaad mijn moederinstinct heeft me niet in de steek gelaten, de diagnose luidt ASS. We zijn opgelucht … onze dochter heeft autisme. Daarrond bestaat al heel wat materiaal, dus we komen er wel uit. Maar waar vinden we de juiste aanknopingspunten? Dankzij COS-Leuven krijgen we dit: Limburgse Stichting voor Autisme.